2D puzzelspel met een twist
In Pleh!, ontwikkelaar Jester Games neemt een ogenschijnlijk onschuldig en zelfs schattig 2D puzzel platformspel en embedt onverwachte psychologische horror erin, waardoor een briljant, gratis te spelen stuk ontstaat dat de geest van een speler zelfs uren na het voltooien ervan zal bezighouden. Je moet Pluto uit het ruimteschip begeleiden waarin hij vastzit, maar dit is niet zo eenvoudig als het lijkt.
Pleh! is nog een indie-titel die schattig en leuk begint, maar het is slechts een kwestie van tijd voordat dingen verdraaid en eng worden. Het spel behandelt zware thema's zoals sociale angst, depressie en zelfmoord, dus het is niet voor iedereen.
Los puzzels op en probeer te ontsnappen
In Pleh! speel je als Pluto - een schattige kleine 2D-astronaut die momenteel vastzit in een ruimtevaartuig en moet ontsnappen. Om dit te doen, moet je puzzels oplossen en doorgaan naar de volgende niveaus, wat je kunt doen door kubussen op knoppen te duwen, hendels te activeren, door luchtholtes te glijden en meer. Dan begint het spel rond de vierde puzzel te glitchen.
Kort daarna word je naar een nep-eindscherm gebracht - en hier begint het spel echt. Het hoofddoel blijft hetzelfde; je moet nog steeds je weg vinden uit het ruimteschip. De gameplay zal echter schakelen tussen 2D- en 3D-modi, wat verwarrend kan zijn, maar over het algemeen bijdraagt aan de opbouw van spanning en sfeer van het spel.
Willekeurige berichten geschreven in een griezelig lettertype zoals "Je zou moeten stoppen!" verschijnen willekeurig, en sommige 2D-niveaus zijn herhalend van aard, in een poging om spelers uit balans te brengen. Bovendien kunnen de zware thema's van sociale isolatie, depressie en zelfmoord die naarmate het spel vordert worden geconfronteerd, triggerend zijn voor sommige spelers. Er zijn ook flitsende graphics om op te letten.
Niet voor zwakkelingen
Al met al is Pleh! zeker het proberen waard. Hoewel het zeker niet voor zwakkelingen is, biedt het een solide gameplay-ervaring die zowel 2D- als 3D-aspecten omvat. De verandering tussen de twee verschillende perspectieven kan schokkend zijn, maar dat draagt zeker bij aan de algehele sfeer van het spel. Het verkent ook zware thema's zoals depressie en sociale angst, die ofwel diep persoonlijk ofwel angstaanjagend kunnen zijn.
